Bajka o Asi, ptaszku i Mikołaju.

Asia bardzo lubi tworzyć coś własnego. Ostatnio wykonała kilka domków z tekturki. Postawiła wszystkie w jednym szeregu na białym stoliku.

Na drugi dzień wycięła drzewka i kwiatki. Umieściła je obok domków.

Z zielonej szmatki rozłożyła trawnik.

 - To moja wioska, muszę jeszcze coś zbudować.

Po kilku dniach stanęły nowe domki, znalazła się też rzeczka z niebieskiej wstążki i kolorowa łódeczka. Nawet brat zachwycił się jej pomysłem i obiecał zrobić dwa samochody.

Po południu przyjechała do dzieci babcia. Oczywiście Asia pochwaliła się swoją wioską. Babcia uważnie przyjrzała się pracy wnuczki i grzecznie oznajmiła:

- To wszystko super wygląda, ale w tej wiosce nikt nie mieszka!

- No tak, to prawda – przyznała jej rację Asia i zaczęła mówić dalej:

- Pomyślę, może coś mi się uda zrobić.

- Ale zobacz, coś się rusza w tym pierwszym domku! – zawołała babcia.

Asia zajrzała przez okienko i zawołała z zachwytem:

- Tam jest malutki ptaszek! Cicho bądźmy żeby się nie spłoszył.

- A skąd się wziął ten ptaszek? Zrobiłaś go z plasteliny?

- Nie,  nie wiem skąd przybył. Babciu, on się rusza!

W tejże chwili ptaszek wyszedł przed dom i zaczął  śpiewać. Głośno było w całym mieszkaniu. Przyszła mama i starsza siostra. Przyleciał nawet pies Bani.

Na koniec koncertu ptaszek usiadł nad rzeczką z niebieskiej wstążki i opowiadał, że przybył tu w poszukiwaniu domu.

- Czy mogę tu zostać? – zapytał.

Asia spojrzała na mamę, a ta od razu odpowiedziała, że tak.

Ptaszek polatał po pokoju i schował się w swoim domku.

Wieczorem Asia poszła spać, myśląc o swojej wiosce. Była z niej bardzo dumna.

Rano musiała iść do przedszkola. Tam dzieci robiły kukiełki ze szmatek i drutu.

Pani urządziła wystawę. Lala Asi stała na środku jako jedna z piękniejszych.

- Muszę taką samą zrobić w domu – pomyślała.

Nie mogła się doczekać na mamę.

Gdy była już w swoim pokoju, zajrzała do kuferka, ale tam były tylko kredki i kawałki papieru.

- Trudno, na razie narysuję laleczki. Muszę mamusię poprosić o szmatki, wstążeczki i drucik. Smutno jej było, gdy nagle usłyszała cienkie głosy.

- Narysuj nam ciepłe palta i czapki!

- Kto to mówi?

- To my, twoje laleczki.

Asia narysowała kilka ubranek i wycięła nożyczkami. Ubrała laleczki, posadziła każdą na trawie przed domkami. Do pokoju weszła siostra.

- Zrobiłam ci choinkę, postaw w swojej wiosce.

- Dziękuję ci, będzie moim lalkom weselej.

- A dlaczego ptaszek dziś nie śpiewa?

Chyba to usłyszał, bo od razu z jego domku zaczął się rozchodzić śpiew:

„Jak tu miło w tej dolinie,

niech ta piosenka daleko płynie.

Słoneczko wełniane świeci wesoło,

kręci się na trawie lalek koło”.

Asia wysłuchała piosenki, zaczęła klaskać w ręce.

- Cieszę się bardzo!

- Za niedługo być może zabraknie ci domków – odezwała się siostra i wyszła z pokoju. W tejże chwili ktoś zapukał do okna. Asia zbliżyła się do parapetu, odsunęła firankę i bardzo się zdziwiła. W ogródku pod płotem ujrzała Mikołaja, takiego samego, o którym opowiadała koleżanka w przedszkolu.

 Mikołaj stał pod krzakiem pigwy i spokojnym głosem zapytał:

- Czy mogę zamieszkać w twojej wiosce?

- Tak, tak, proszę! - z radością wykrzyczała Asia.

Mikołaj wszedł. Usiadł na trawie obok ptaszka i wyjął cały worek szmatek w różnokolorowe wzorki.

- To prezent dla ciebie – powiedział.

- Dziękuję, jakie śliczne! Zrobię ci sąsiadów.

 - Na pewno wymyśli coś ciekawego - odezwał się ptaszek.

 W tejże chwili wyskoczył z worka misio, piesek, dwa pajacyki i księżniczka w różowej sukience. Asia zaczęła się bardzo cieszyć. Szybko ulokowała każdą gałgankową zabawkę w innym domku.

Idąc spać zajrzała do okienka, gdzie zamieszkał Mikołaj.

Niestety, już go nie było. Ale na stole zostawił kartkę:

Jeszcze idę do dzieci pod lasem. Szybko wrócę tu do mojego nowego domku w Gałgankowej Dolinie.

- Czyli moja wioska to Gałgankowa……

Nie dokończyła zdania, gdy do pokoju weszła mama:

- Tak, to twoja Gałgankowa Dolina. Musi być wyjątkowa, jeśli zamieszkał w niej sam gałgankowy Mikołaj.

Asia przytuliła się do poduszki w kształcie słoneczka i zasnęła.

A na drugi dzień dzieci w przedszkolu mówiły między sobą:

- W pokoju Asi zamieszkał Mikołaj.

- W pokoju Asi jest Gałgankowa Dolina. Sama ją zrobiła.